’t Is al vroeg licht.
Ik schuif de gordijnen open in de keuken en kijk ineens op een wintertafereeltje.
Nee, het heeft niet gesneeuwd, er is al heel veel groen in de tuin. De Hortensia staat vol jong groen. Zelfs aan onze Prunus-jes, de drie bolle boompjes, staan de takken en twijgjes vol aarzelend fijn groen.
En het wintertafereeltje dan?... Een dikke bolle merel op de Salix van de buren en een koolmeesje, springerig vlijtig pikkend op de Vinderstruik. Het schoteltje op de tuintafel, gister nog vol water na een paar stevige maartse buien, staat nu met een laagje winterijs, een laagje als een gebroken spiegel.
En toch is het Pasen. Nonkel Piet belde gisteravond nog. Net vóór de sneeuwpret donderdag, kwamen ze terug uit de Ardennen, speciaal voor het paasfeest.
Ook de chocolade-eieren waren er vanmorgen. Het was wel even zoeken....en dan:
Heerlijk op een verse bruine boterham, met een ietsje straffe koffie.
De zon is er ook en momenteel is de lucht stralend blauw. Dat nodigt uit om even tot bij de bakker te gaan: een paastaartje voor bij de koffie in Asper. Het taartje is schattig.
De regen en de hagel van de voorbije dagen zijn vergeten, ook de wrevel heeft plaats gemaakt voor rust en rustig bezig-zijn...
’t Is Pasen.
